Opublikowane w

Wrocław

Wrocław posiada bogatą i skomplikowaną historię. Na miejscu miasta już w X wieku znajdowała się niewielka osada, którą zamieszkiwali Ślężanie, słowiańskie plemię. Sama nazwa Wrocławia pochodzi od imienia Wrocisław, zapewne imienia księcia czeskiego.

Za datę umownego, oficjalnego powstania miasta Wrocław uznaje się rok 1000, kiedy to na mocy Zjazdu Gnieźnieńskiego ustanowiono we Wrocławiu biskupstwo. Od tej daty rozpoczyna się historia miasta Wrocław.  Niedługo potem na Ostrowiu Tumskim wzniesiona została romańska katedra pod wezwaniem Jana Chrzciciela. Jan Chrzciciel był zresztą patronem nie tylko katedry, ale i całego miasta.

Prędko jednak władza Piastów osłabła, przez co doszło do wielu antychrześcijańskich wystąpień a także do najazdów Czechów na miasto, które nawet na krótki czas zdobyli. Jednak na dobre Wrocław przechodzi pod czeskie władztwo dopiero w 1335 roku. Po drodze zaś przeżywa ciężki najazd Mongołów w 1241 roku, a po odbudowie Wrocław zyskuje radę miejską i prawo niemieckie. Już w XIV wieku Wrocław jest silnym miastem na arenie międzynarodowej, co potwierdza rok 1387, kiedy to miasto zostało przyjęte do grupy hanzeatyckiej, z którego występuje niespełna 100 lat później. Jakiś czas po tym Wrocław przechodzi pod władanie Habsburgów. To w tym okresie, we Wrocławiu powstały zalążki uniwersytetu, gdy w 1702 roku założono Akademię Leopoldyńską. Obecny dziś gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego wzniesiono około 40 lat później. W 1763 roku władanie na miastem objęli Prusacy. Rozpoczął się powolny proces germanizacji tych ziem, który z wielokulturowego miasta w przededniu II Wojnie Światowej, przeobraził Wrocław w niemieckie, niemalże monolityczne, Breslau. Wojna obeszła się z miastem niezwykle okrutnie. Na początku 1945 władze ogłosiły utworzenie twierdzy Breslau (Festung Breslau) i przez kilka kolejnych miesięcy żarliwie broniły miasta przez ofensywą Armii Czerwonej. Po Wojnie miasto zostało przejęte przez Polaków, który ogromnymi wysiłkami odbudowali Wrocław. Dzisiaj stanowi on jeden z najładniejszych i najchętniej odwiedzanych miast.

Opublikowane w

Warszawa

Obecnej stolica i największe miast Polski, sięga XII lub XIII wieku, kiedy to powstał historycznie najstarszy na terenie dawnej Warszawy dwór książąt mazowieckich Jazdów (obecnie Ujazdów). Najstarszym ważnym ośrodkiem grodowym z X wieku wiązanym z włączeniem Mazowsza w skład Państwa Mieszka I jest Stare Bródno, z rejonu którego osadnictwo przeniosło się na brzeg Wisły[3]. Na przestrzeni wieków miasto przeżywało lata świetności, lecz kilkakrotnie stawało też na skraju całkowitego zniszczenia, podczas najazdów szwedzkich, rosyjskich oraz niemieckich. Obecny charakter miasta w znacznej mierze związany jest ze zniszczeniami jakie przyniosła II wojna światowa, oraz procesem odbudowy. Historyczny charakter zachował się, lub został przywrócony w około 30%

.

Opublikowane w

Kraków

Miasto położone jest w południowej Polsce, nad królową polskich rzek, Wisłą. Jest drugim pod względem liczby ludności oraz powierzchni miastem w kraju. Atrakcyjne położenie na zbiegu kilku zróżnicowanych krain geograficznych, m.in. słynnej Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, sprawia, że Kraków to doskonała baza wypadowa w jedne z najbardziej urokliwych zakątków Polski. Kraków jest jednym z najstarszych miast Polski, zaś najstarszym ośrodkiem osadniczym był ten na Wawelu – był to jeden z grodów plemiennych Wiślan. Gród od około 990 roku znajdował się pod panowaniem Piastów i już wówczas stał się jedną z ważniejszych siedzib państwa. Pierwsze wzmianki na temat Krakowa pochodzą ze słynnego dokumentu Dagome iudex z roku 991 lub 992. Miasto otrzymało przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim w roku 1257 i zostało wówczas zasiedlone głównie przez ludność przybyłą z Niemiec i Śląska. Ciekawostką jest, iż w związku z tym faktem mieszkańcy Krakowa aż do XVI wieku posługiwali się głównie językiem niemieckim. Kolejną ciekawostką jest to, że mniej więcej w tym czasie Wawel i Kraków oddzielone były od siebie osadą o nazwie Okół. Nieistniejąca już osada to nic innego jak obecna południowa część Starego Miasta. Z kolei w XIV wieku na ówczesnych przedmieściach Krakowa rozwinęło się miasto, a obecnie jedna ze słynniejszych dzielnic, Kazimierz. Zarówno w XV, jak i XVI wieku Kraków, ze względu na to, iż był stolicą kraju, rozwijał się prężnie jako ośrodek naukowy (uniwersytet założony w 1364 roku), kulturalny, a także handlowy. Pomimo tego, że na przełomie XVI/XVII wieku zaczęto przenosić dwór królewski do Warszawy, Kraków pozostał miejscem pochówków i koronacji królów Polski.
Kraków jest jednym z najstarszych miast Polski, zaś najstarszym ośrodkiem osadniczym był ten na Wawelu – był to jeden z grodów plemiennych Wiślan. Gród od około 990 roku znajdował się pod panowaniem Piastów i już wówczas stał się jedną z ważniejszych siedzib państwa. Pierwsze wzmianki na temat Krakowa pochodzą ze słynnego dokumentu Dagome iudex z roku 991 lub 992. Miasto otrzymało przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim w roku 1257 i zostało wówczas zasiedlone głównie przez ludność przybyłą z Niemiec i Śląska. Ciekawostką jest, iż w związku z tym faktem mieszkańcy Krakowa aż do XVI wieku posługiwali się głównie językiem niemieckim.